Om te beginnen… Dat is voor iedereen verschillend. Er zijn stellen, die het totaal geen probleem vinden dat anderen weten van hun hobby. Tegelijkertijd kunnen er redenen zijn om je niet helemaal te laten zien en niet alles te vertellen. Een ‘kwetsbaar’ beroep (denk aan een openbare functie), verlegenheid, onzekerheid of een van de honderd andere redenen die we kunnen bedenken.

Wat kun je doen om je privacy te beschermen?

• Plaats herkenbare foto’s niet op een openbare plaats op je datingprofiel, maar in een mapje dat je beveiligt met een wachtwoord. Vertrouw je iemand genoeg om het te delen? Dan doe je dat. Verander het wachtwoord wel zo nu en dan. Je weet nooit of je vrienden van nu dat over vijf jaar nog zijn.
• Blokkeer gratis accounts. Mensen met een gratis account hebben maar beperkte mogelijkheden. Op veel sites gaan die niet veel verder dan een beetje rondkijken. Daarbij zijn er onder de gratis gebruikers nogal eens wat fakers te vinden. Die kunnen het zich niet veroorloven dat hun partner een afschrijving op een bankafschrift ziet, dat te herleiden is tot een swingerssite. Natuurlijk, er zijn uitzonderingen, maar in het algemeen zijn gratis accounts niet in het bezit van mensen die uit zijn op serieuze actie.
• Geef een niet al te specifieke locatie. Als je in een klein dorp woont in de buurt van een grote stad, gebruik dan de naam van de grote stad. In je dorpje met driehonderd inwoners is één nieuwsgierige genoeg om je naam rond het voetbalveld te laten gaan. Komt het tot een serieus contact, dan kun je prima uitleggen waarom je een meer gangbare plaatsnaam koos.
• Gebruik niet meteen jullie echte namen. Initialen of een nickname zijn in eerste instantie prima. Het maakt voor het contact in principe niets uit. Echte namen kun je altijd nog uitwisselen vlak voor of tijdens een echte date.
• Wissel niet al te snel telefoonnummers uit. Kik is een prima alternatief. Je hebt geen telefoonnummer om het te gebruiken, maar een accoutnaam. En je kunt er net zo gemakkelijk een groep aanmaken waarin je met vier of meer mensen kunt communiceren.

Dus nu worden we niet herkend?

Dat garanderen we niet. Wij reden zelf eens 150 kilometer naar een parenclub, omdat we in de clubs dichterbij (meer) bekenden verwachtten. In de club aangekomen, kwamen we tot de conclusie dat meer mensen zo denken. En zo zaten we met een handvol bekenden in een club 150 kilometer verderop.